Kanseri üç defa yendi, başarısıyla umut aşılıyor

Kastamonu‘da üç kere yakalandığı kanseri yenen bayan, azmiyle örnek oluyor. Çocukluk hayalini gerçekleştirerek müellif olan bayan, 42 yıl evvel kanser sebebiyle kaybettiği dayısının öyküsünü yazdı.

Kastamonu’ya yaşayan ve fizik mühendisi olarak 30 yıldır kamu kurumlarında vazife yapan 52 yaşındaki Ayfer Savaş Aydın, 2017 yılında karın ağrısı şikayetiyle başvurduğu hastanede kolon kanserine yakalandığını öğrendi. Ameliyat olduktan sonra kemoterapi tedavisi gören Ayfer Savaş Aydın, tedavisi devam ederken rahim ve akciğer kanserine yakalandı. Şiddetli bir tedavi sürecine giren Aydın, bu müddet zarfında boş vakitlerini kıymetlendirmek için kitap okumaya başladı. Toplumsal medyada ‘yazar olmak ister misiniz’ biçimindeki bir oluşumun içerisine dahil olan Aydın, çocukluğundan itibaren hayalini kurduğu yazarlığa adım attı. Çeşitli eğitimler alan Aydın, 42 yıl evvel kanser sebebiyle hayatını kaybeden dayısının hayatını kitaplaştırdı. Azmi ile örnek olan Aydın, katıldığı söyleşilerde yaptığı konuşmalarla kanser hastalarına umut aşılıyor.

“Asla vefatı düşünmedim, zira yapmak istediğim işler vardı ve hayatta kaldım”

Hastalık sürecini anlatan Aydın, “Karın ağrısıyla başlayan bir sancı nedeniyle en sonunda hastaneye gittik. Kanser olduğumu öğrenince kolondan ameliyat oldum, 48 santim kestiler ve patoloji sonuçları geldiğinde kanser olduğumu öğrendim. Yaşanan süreç çok sancılı bir süreçti. 6 aylık bir kemoterapi sürecim oldu. Bu ortada tedaviye başlamadan evvel hekimimle görüştüğümüzde evrimi tespit etmek için sorduğu sorular ortasında ailede kanser öyküsü var mı? Evet, dayım ailemize tek kanser olayıydı. Dayım aklıma geldi ve onu söyledim. O da benim evrimi değiştirdi. O süreci başlattı. Tedaviler bittikten sonra 9 ay sonra ben işe başladım. O tedavi süreci çok ağır bir süreçti ve o süreçte bol bol kitap okudum. Zira tedavi sizin hareketlerinizi kısıtlıyor. Hayat gücünüzü tüketiyor. Yapabileceğim ne var? Fakat yattığım yerden kitap okuyabilmek, az efor harcayarak yapabileceğim işleri yapmaya çalıştım. Akabinde işe başladım. Hayatıma devam etmeye çalışıyorum lakin bedenim müsaade vermiyordu. Daima baş dönmeleri ve istikrar sorunu oluyordu. Doktora gittiğimde diğer bir kanser hadisesi ile karşılaştım. Rahim ile ilgili tekrar apar topar ameliyatımızı olduk. Her şey olağanlaşmaya başlamıştı, tekrar işe başladım. İşe döndüğümde baş dönmesi, kansızlık üzere süreçler yaşamaya başladım. Çekilen sinemada akciğerde kitle görüldü. Biz panik yaptık lakin tabibimiz bizi sakinleştirdi. Ortadan bir mühlet geçince kitlenin büyüdüğünü gördüler ve tekrar apar topar bizi çok bedelli bir cerraha yönlendirdiler, ameliyat oldum. Artık ileri evre kanser hadisesi olduğum için de iki kemoterapi yapmak istediler. Hem hap hem de damardan kemoterapi alacaktım. Akabinde da bedenim ağır tedaviyi kaldırmadı ve port takmaya karar verdiler. 3 yılda 4 ameliyatla bu türlü bir sürece başladım. Tam ben kendimi toparladım, işe başlayacağım derken pandemi başladı. Yani 2017 yılından itibaren uzun bir müddet meskende kalmış oldum. Orta sıra işe gitsem de yoğunlukla evdeydim” dedi.

“En büyük hayallerimden birisi kendi romanımı yazmaktı”

2019 yılının sonuna yanlışsız toplumsal medyada bir oluşum gördüğünü anlatan Aydın, “Çocukluğumdan itibaren en büyük hayallerimden birisi kendi romanımı yazmaktı. O oluşuma dahil oldum. 9 aylık bir süreçti ve bu süreçte çok bedelli hocalarım ve arkadaşlarım oldu. Yazmak aslında düzgünleştirici bir süreç. Orada herkesin bir yarası var. Kimseye anlatamadığı her şeyi herkes bir şeyleri yazarak anlatmak istiyordu. Biz 14 arkadaş ‘Gücüne Gelsin’ isimli kitapta birinci hikayemi orada o kanserle ilgili sürecime yer verdim. Orada da gayem kanserle ilgili çaba veren insanlara örnek olabilmekti. Ben çalışmalarıma devam ettim. Müelliflik akademilerine başladım” diye konuştu.

İlk kitabını dayısının kıssasıyla anlatmak istediğini tabir eden Aydın, “42 yıl evvel vefat etti dayım, ben 8 yaşındaydım. Dayıma hayrandık. Biz ona hepimiz hayrandık zira inanılmaz asil bir duruşu, sevecen, sıcacık bir kalbi vardı, çok farklı bir insandı. Çocuk da olsa unutmuyorsunuz. Anneme söyledim, çok memnun oldu, çok duygulandı çabucak gözleri doldu. Ben aslında biraz travmamızı kurcalamak istedim. Tekrar Ankara’ya döndüm. Arkamdan bana bir poşet dolusu mektup geldi. Mektupları okumaya başladıkça her gün ağladım. Sonra mektupları okurken yengemi merak ettim. O denli büyük bir aşk var ki orada, sanki yaşıyor mu yengem? Bu hisle yola çıktım ve araştırdım 42 yıl sonra dayımın vefatında 19 yaşında olan nişanlısını buldum. O denli hoş buluştuk ki artık şu an daima haberleşiyoruz, irtibat halindeyiz. Yengem, mesleğine gelebileceği en üst düzeylere gelmiş, dayımdan sonra kendisini mesleğine adamış, çok başarılı bir insan olmuş. Etrafı çok kalabalık ancak o kalabalıklar içinde temel özündeki sevgiyi onunla paylaşacak insan sayısı çok az. Biz onda dayımı bulduk, o bizde Rıza’yı buldu. Yengem sayesinde dayımın arkadaşlarına ulaşmaya başladım. 40’dan fazla arkadaşına ulaştım. Akabinde ben onlara sorular hazırladım, sağ olsunlar hepsi o sorularla birlikte anılarını da istedim, onlar da gönderdiler ve hepsini derledim” formunda konuştu.

“Hastalık aslında bana çok farklı bir kapı açtı”

Kanserin, kendisine mücadeleci ruhunu da hatırlattığını tabir eden Aydın, “Bu süreci ben olumluya çevirdim. Asla pes etmedim ve ne yapabilirim, bu bana ne anlatmak istiyor dediğim kısımlar oldu. O vakit kendime döndüm ve hayallerimi gerçekleştirmek için bir fırsat yakaladım. Çocukluğumdan beri hayalim olan kitap yazmak, o kadar çok işkolik bir insandım ki hiçbir şeye vakit bulamıyordum. Ancak hastalandım, evdeyim her şeye vaktim var, gücüm sonlu lakin o hudutlu gücümü hoş kullandığımda birçok şey üretebilecektim hala. Ben de kitap yazma seyahatine bu türlü başladım ve hastalık aslında bana çok farklı bir kapı açtı. Hayallerimi gerçekleştirmeme sebep oldu” sözlerini kullandı. – KASTAMONU

About The Author

admin

See author's posts